Salgının ilk dönemi görece daha rahat geçmişti.. Havanın güzel olması, İlk defa karşılaşılan böylesi bir durumda oluşan birlik beraberlik, O kötü günleri az hasarla atlatmamızı sağlamıştı.. Bugünse durum farklı inanın.. Kimsenin kimseye bırakın yardımı, çöp verecek hali kalmadı.. Dün bir arkadaşımız geldi, Birkaç yıl önce küçük bir dükkan açmış, Gıda ürünü satıyordu.. İşlerinden memnundu.. Dün baktım yüzü düşmüş, morali bozuk… “ Dükkanı kapatıyorum, yazar kasa için zayi ilanı vereceğim” dedi.. “Niye ?” diye sormadım bile.. Kendisi anlattı; “Artık dayanma gücümüz kalmadı, En iyisi kapatmak.. Hiç olmazsa diğer masraflardan kurtuluruz” dedi.. Bilmeyen, yaşamayan anlamaz !.. Öylesine zor, öylesine kötü bir durumdur ki dükkan kapatmak.. Emeği, sermayeyi, çabayı bir yana bırakın, İnsan mağlup olmuş hisseder kendini… Ve şu anda böylesi durumda öyle çok esnaf varki.. Bakmayın, kimi hala dayanmaya çalışıyor, Kimisi çoktan bitmiş de renk vermiyor... Ne olacak bu esnafın hali ? Şu bilinmelidir ;  esnafın sorununu çözemezseniz dönüşü yoktur.. Esnaf bu günleri unutmaz ! Yarın sandıkta da sorar hesabını inanın… Esnaf bu ülkenin can damarıdır.. Ve o damar her geçen gün tıkanmaya başlıyor.. Bendevi Palandöken’i izliyorum geçen.. “O kim ?” derseniz, 50 senedir yapmadığı oda başkanlığı kalmamış biri.. Profesyonel “odacı” yani adam, geçimi bu… Şimdi TESK yani Türkiye Esnaf Sanatkarlar Konfederasyonu gibi afilli isimli bir yerin başkanı… Göz altı torbaları iyice şişmiş Palandöken ekranda  geveleyip duruyor.. Mıy,mıy,mıy.. Sonuç yok !.. Kendilerine, "Bir ay huzur hakkı almayın" deseler bakın ne olur ? Hükümetin “basit usulde çalışan” yani deftere tabi olmayan esnafa verdiği kira yardımı sınırlı kaldı.. Ya diğerleri ? Ne yapacak bu insanlar ? Yazık değil mi bu esnafa ?