Büyütüp emek veriyorsunuz, Eğitim alsın diye okula gönderiyorsunuz, Sonra bir şerefsiz öğretrmen, Gencecik kızın hayatını karartıyor… Bu yükü taşıyamayan genç kız da, Çözümü intihar etmekte buluyor… Yitip giden bir hayat, Yaşamlarının sonuna kadar acı çekecek bir aile… Daha da beteri, Olayı duyan, En ince ayrıntına kadar öğrenen , Ama, “ Okulun adı çıkmasın” diye “susan” idareciler… Yazık !... Anlattığım olayı elbette duymuşsunuzdur, 18 yaşında, Matematik öğretmeni tarafından tacize uğrayan, Arkadaşlarının okul idaresini haberdar etmesine rağmen, Kimsenin kılını kıpırdatmadığı, Sonunda da intihar eden Cansel’in hikayesi bu… İşin en garip yanı ise, Öğrencilerin son çare olarak Adana Valisine attıkları tweet ile olayın ortaya çıkartılması… Eğitim kurumları çocuklarımızı emanet ettiğimiz yuvalardır… Ana – Babasından daha çok öğretmenini, Okul arkadaşlarını görür çocuklar… Öğretmenler de, “ Alın çocuğumuzu eğitin” dediğimiz ağabeyler- ablalar değil midir ? Bir olumsuzlukta, İdarecinin görevi, Çocukların korunması adına derhal harekete geçmek değil midir ? Elbette öyledir !.. Ama bakın, Cansel’in hikayesinde olduğu gibi, “ Aman okulun adı çıkmasın” denilerek günlerce saklanmış böylesi bir iğrençlik… Siz siz olun, Okullarda olanı biteni saklamayın !.. Sorunları “ halının altına” süpürmeye kalkmayın !... Gencecik çocukların hayatı ile oynamayın !... Olan ne okula, ne o iğrenç adama olmuştur… Olan, 18 yaşındaki br genç kızın hayatına mal olmuştur… Yazık !..