ESKİLER ...

16.10.2016 - 21:37, Güncelleme: 31.05.2021 - 18:15
 

ESKİLER ...

Eskilerden yazdıklarımız, paylaştıklarımız, Beğeni ve yorumlarımız… Hepsi bir gerçeği net ortaya koyuyor, Geçmişe büyük özlem duyuyor, çok özlüyoruz...   Küçücük bir anı, bir resim yada yazı, Yüzlerce zihinde binlerce yeni pencere açıyor geçmişe... Yüzümüze bir tebessüm yerleşiyor, Ardından da derin derin iç çekmemize sebep oluyor… Çocukluğumuzu, gençliğimizi anımsıyor mutlu oluyoruz. Bunlar da yetmiyor ve çok zaman başkaları ile de paylaşıyoruz. Sohbetlerde anlatıyor, gözümüzde canlananları da ekliyoruz. Eski dostlar, büyükler, eski komşular ve komşuluklar, Aramızdan erken ayrılanlar, yaşayan koca çınarlar… Eski mahallemiz, ah o eski evler ya okulumuz… Sınıf arkadaşlarımız, arkadaşlarımızla oyunlarımız, Geçmişi anlatmakla bitiremiyor, hatırladıkça daha diyoruz...   Geçmişte olmayan imkanları ve teknolojiyi de anıyor, gülümsüyoruz… Geçmişe bu kadar özlem duyduğumuz halde bazen düşünürüm, Bu gün elimizin altında olan imkanlardan vazgeçsek… Geçmişe dönsek, o günlerde yaşasak, Kaç gün kalabilirdik? Aynı şiddetle bu günü özler miydik? Ne dersiniz?   Elde çamaşır ve bulaşık yıkamak, Gaz lambası ışığında iş yapmak… Sobaya odun kırmak, kül dökmek. İstanbul’a gidebilmek için çala kürek karşı sahile geçip tren beklemek... Sabahları “Bir sus mübarek” diye eşeğe söylenerek uyanmak. Televizyondan bi haber, haberleri radyodan dinleyebilmek, İnterneti anma bile, bilgisayar denen şeyi hiç bilmemek… Ne servisi, okula yürüyerek gitmek, Cumartesileri yarım gün okul… Yerli bir film izlemek için tahta sandalyeli sinemaları doldurmak, Kaset çalarla çok mutlu olmak…   Nostalji olarak evet güzel ama ya gerçekten o yaşantıya dönmek... Geçmiş geçmişte kaldı, dönemeyeceğimizi biliyoruz. Özlemekten de vaz geçmeyeceğiz, tüm güzellikleriyle… Bu özlemimize bir çözüm olarak Keşke nostalji günleri yaşatacak ortamlarımız olsa, Hatırlayarak bile mutlu olduğumuz günleri anmakla kalmasak, Kısacık da olsa yaşayabilsek özlediğimiz günleri... Nasıl olurdu?   Geçmişe iç çekip, tebessüme devam, Bu güne çok şükür, hep şükür…   Görüşmek üzere, sevgiyle kalın...

Eskilerden yazdıklarımız, paylaştıklarımız,

Beğeni ve yorumlarımız…

Hepsi bir gerçeği net ortaya koyuyor,

Geçmişe büyük özlem duyuyor, çok özlüyoruz...

 

Küçücük bir anı, bir resim yada yazı,

Yüzlerce zihinde binlerce yeni pencere açıyor geçmişe...

Yüzümüze bir tebessüm yerleşiyor,

Ardından da derin derin iç çekmemize sebep oluyor…

Çocukluğumuzu, gençliğimizi anımsıyor mutlu oluyoruz.

Bunlar da yetmiyor ve çok zaman başkaları ile de paylaşıyoruz.

Sohbetlerde anlatıyor, gözümüzde canlananları da ekliyoruz.

Eski dostlar, büyükler, eski komşular ve komşuluklar,

Aramızdan erken ayrılanlar, yaşayan koca çınarlar…

Eski mahallemiz, ah o eski evler ya okulumuz…

Sınıf arkadaşlarımız, arkadaşlarımızla oyunlarımız,

Geçmişi anlatmakla bitiremiyor, hatırladıkça daha diyoruz...

 

Geçmişte olmayan imkanları ve teknolojiyi de anıyor, gülümsüyoruz…

Geçmişe bu kadar özlem duyduğumuz halde bazen düşünürüm,

Bu gün elimizin altında olan imkanlardan vazgeçsek…

Geçmişe dönsek, o günlerde yaşasak,

Kaç gün kalabilirdik?

Aynı şiddetle bu günü özler miydik?

Ne dersiniz?

 

Elde çamaşır ve bulaşık yıkamak,

Gaz lambası ışığında iş yapmak…

Sobaya odun kırmak, kül dökmek.

İstanbul’a gidebilmek için çala kürek karşı sahile geçip tren beklemek...

Sabahları “Bir sus mübarek” diye eşeğe söylenerek uyanmak.

Televizyondan bi haber, haberleri radyodan dinleyebilmek,

İnterneti anma bile, bilgisayar denen şeyi hiç bilmemek…

Ne servisi, okula yürüyerek gitmek,

Cumartesileri yarım gün okul…

Yerli bir film izlemek için tahta sandalyeli sinemaları doldurmak,

Kaset çalarla çok mutlu olmak…

 

Nostalji olarak evet güzel ama ya gerçekten o yaşantıya dönmek...

Geçmiş geçmişte kaldı, dönemeyeceğimizi biliyoruz.

Özlemekten de vaz geçmeyeceğiz, tüm güzellikleriyle…

Bu özlemimize bir çözüm olarak

Keşke nostalji günleri yaşatacak ortamlarımız olsa,

Hatırlayarak bile mutlu olduğumuz günleri anmakla kalmasak,

Kısacık da olsa yaşayabilsek özlediğimiz günleri...

Nasıl olurdu?

 

Geçmişe iç çekip, tebessüme devam,

Bu güne çok şükür, hep şükür…

 

Görüşmek üzere, sevgiyle kalın...

Habere ifade bırak !
Habere ait etiket tanımlanmamış.
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yenigolcuk.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.