Gazeteci Soner Yalçın, son dönemde Türk tarımının halini ve,

Türkiye’nin dışarıdan hangi tarım ürünlerini saldığını yazıyor…

Listeye baktığınızda, hangi ürünü almıyoruz desek daha doğru olur …

Örneğin, Kırmızı mercimeğin ana vatanı Türkiye…
Fakat, Kanada bunu almış genetiği ile oynamış,şimdi bize ve dünyaya satıyor…

Hatırlarsanız bir zamanlar ülkemiz,

Dünya da kendi kendine yeten 7 ülkeden biriydi..

Konya ovası tahıl, Çukurova pamuk, Ege incir, üzüm, Karadeniz Çay, Fındık cennetiydi…

Hatta ana ihraç kalemlerimiz bir tarım ürünleriydi..

Bugün gelinen noktada pirinçten buğdaya ,hemen her ürünü ithal eder hale geldik..

Çiftçi yıllarca bağırdı durdu..

“Bitiyoruz, yetişemiyoruz” dedi…Kimse dinlemedi tabi…

Bankalarda milyonlarca dolar batarken, çiftçinin üç kuruş kredi borcu için traktörü haczedildi..

Yerli tohum yasaklandı, şeker pancarına bile kota kondu..

Üreten çiftçi, kanun gücü ile üretemez hale getirildi…

Çğk uzağa gitmeyin, bizim buralarda bile ne çavuş üzümü kaldı, ne İhsaniye elması, ne Değirmendere fındığı…

Şimdilerde Samanlı’nın kalamata zeytinleri bile inşaatlara kurban ediliyor…

Çünkü çiftçi ürettiğini doğrudan satamıyor, aracıdan aldığı da kendisine yetmiyor…

Hiç fakir kabzumal gördünüz mü ?

Göremezsiniz, çünkü parayı çiftçi değil kabzumal kazanır bizim ülkemizde…

Geldiğimiz noktada da artık köyler boşalmış,

Arazileri ekilmeyen bir ülke olduk çıktık..

Milli silah, milli savunma sanayi elbet de iyidir ama,

Ülkeler, tarım ve hayvancılılarında da en az savunma sanayi kadar  özen göstermelidir..

Yoksa,

Gün gelişr 1 kilo buğday için kapı çalmaya başalarız…