Tam 70 gün,

11 Mart’dan sonra 70 gün bu ülke “karantina” yaşadı…

65 yaş üstü ve 20 yaş altı milyonlarca vatandaş kapı önüne bile çıkmadı…

Binlerce esnaf dükkan açamadı,

Ki hala daha açamayanlar var…

Yevmiye ile çalışanlar ekmeğe muhtaç oldu…

Kiraları birikti insanların,

KDV’leri

Vergileri…

Bir koli erzak için seferber oldu vatandaş…

Sorumluluk duyanlar,

 “Kurallara uyalım” diye çalışmadı, gırtlağa kadar borçlandı..

Polisler ;

Mesaiyi unutup,

Vatandaşın evine ekmek, su taşıdı ..

Belediyeciler deseniz ha keza !.

Kütüphane çalışanı,

Pazarda dezenfektan tuttu vatandaşa..

Hasta olma diye, minübüsler üç kişi ile çıktı seferine…

Doktorları saymaya hiç gerek yok !..

Türkiye’nin en iyi hekimi ,

Seni kurtarayım diye bu uğurda can verdi..

Sadece o’mu ?

Onlarca doktor,

“Karnında bebeği olan hemşire” yaşamını yitirdi senin için…

Sen hasta olma , Sen virüs kapma diye,

Doktoru, hemşiresi, hasta bakıcısı, ambulans şoförü çoluk çocuğunun yüzünü unuttu 

Tam 70 gün boyunca bu insanlar,

“Sen Ölme” diye uğraştı arkadaş..

1 Haziran da yeni normalleşme başladı..

Sana dendi ki,

“Sokağa çık ama maske tak”,

“Tokalaşma”,

“Dip dibe gezme “..

Peki sen ne yaptın ?

Hayatında görmemiş gibi sahillere akın ettin,

Kiminiz nargile açtı, kiminiz çilingir sofrası kurdu..

Sana tokalaşma dediler,

Sen bir arabaya 5 kişi doluştun....

"Asker uğurlama" diye halaya durup,

Virüsü başkasına bulaştırdın …

Demedin ki

“Yahu bunca insan biz ölmeyelim diye uğraştı”..

Ne oldu peki ?

Vaka sayısı bin 500’lere ulaştı, iyileşen hasta sayısını geçti..

Niye ?

"Sen sorumsuz, vurdum duymazın birisin diye.."

Çık kardeşim,

Gez,dolaş,tokalaş,sarıl

Ne halt edersen et !

Eğlenmene, gezmene bak olur mu ?

Ha bu arada virüsü kapar da hasta olursan,

Senin için de yapacak bir şey yok artık..

Kendin ettin, kendin bulacaksın…

Asıl suçlu sensin kardeşim..