YİNE DE !

Geçmiş zaman olur ki ; Hayali cihan değer... Zaman da cihan da sendedir, Sen insan olursan eğer… Derler ki; İnsan nerede doğdu ise o topraktan yaratılmıştır...  Yani insan doyduğu yeri vatanı sanır, Ama doğduğu yeri genlerinde taşır. O yüzdendir ki gez , dolaş , yaşa , yaşlan Yine vatan ı asliye dönmeyi ister gönül. Bendeniz memleketimden uzakta yaşayan birisiyim. Lakin uzak olsam da Değirmenderenin resimlerine bakınca o sahillerde, O bağlarda , o dağlarda yaşadıklarım geliyor gözümün önüne. Lakin burada anlatacağım o ki beni hala çok etkiler. Bendeniz çocukluğumdan beri sahilde kayıklarda , Teknelerde büyümüş birisiyim. Lakin artık denize bakınca bazen korkuyorum. Zira o gece ben o denizin ortasından Bir ejderha çıktığını gördüm. Öyle bir ejderha idi ki; başı sonu belli değil , Sesi sedası anlatılamaz… Camın önünde oturuyordum derken bir ses , Yav dedim gemi mi geliyor ? Derken bir zangırtı denize bir baktım yarıldı Birden ve İzmit’ten doğru bir ateş başladı... Denizden çıkmaya sonrası malum. Evin önünde bağlı duran Abonozlar teknesinin on saniyede Tüpraşın önüne gidip beş saniyede tekrar Değirmendere’ye gelmesi size yalan bana gerçek...  Nasıl korkmazsınız siz söyleyin… Ama dedik ya ; Unutabilmek insana bahşedilen en büyük lütuflardandır… Çatlasa da , patlasa da Ben Değirmendere’yi ve denizi hala çok seviyorum…   Mustafa ÖZYURT